بررسی روش تدریس پیش سازمان دهنده بر پیشرفت تحصیلی و خودتنظیمی دانش آموزان پایه اول مقطع متوسطه شهرستان پارسیان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر روش تدریس مبتنی بر الگوی پیش سازمان دهنده بر خودتنظیمی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان پسر و دختر است. نمونه مورد مطالعه شامل 132 نفر از دانش آزموان پسر و دختر سال اول دبیرستان بود که دانش آموزان شرکت کننده در پژوهش به صورت تصادفی انتخاب شدند. طرح از نوع بسط یافته ی پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه و به شیوه نیمه تجربی بود. ابزار اندازه گیری در تحقیق شامل یک پرسش نامه ی خودتنظیمی و دو آزمون تشریحی برای درس های ادبیات فارسی و ریاضی بود که به عنوان پیش آزمون بر روی هر دو گروه اجرا شد.پس از آن به گروه آزمایش قبل از تدریس پیش سازمان دهنده و به گروه کنترل تدریس بدون پیش سازمان دهنده ارائه گردید. نتایج تحقیق فرض اول"دانش آموزانی که روش تدریس مبتنی بر الگوی پیش سازمان دهنده را دریافت کردند نسبت به دانش آموزانی که این روش را دریافت نکردند عملکرد بهتری در آزمون ها خواهند داشت" را مورد تایید قرار داد. هم چنین فرض دوم"بین پیش آزمون و پس آزمون آزمودنی های دختر و پسر در متغیر های پیشرفت تحصیلی اثر متقابل وجود دارد"مورد تایید قرار داد. بدین ترتیب در تمام فرضیه های این تحقیق،نتایج یافته ها نشان دادندکه نمرات دانش آزموان در پیش آزمون تفاوت معناداری با یکدیگر نداشته است اما در پس آزمون افزایش نمرات در گروه آزمایش ملاحظه گردید و گروهی که پیش سازمان دهنده را دریافت کرده بودند در مقایسه با گروه کنترل از یادگیری بهتری برخوردار بودند. بنابراین پیش سازمان دهنده می تواند نقش موثری بریادگیری خودتنظیم و عملکرد تحصیلی دانش آموزان داشته باشد.